تترا کاردینال/cardinal tetra

تترا کاردینال بی نهایت دوست داشتنی است. بهترین نگهداری آن در دسته های 10 تایی یا بیشتر است،رنگ آمیزی زنده قرمز و آبی دارند که آنها را خوب نشان میدهند. بر خلاف تترای نئون ،خطهای رنگی تترای کاردینال،در تمام طول بدن گسترده شده. تتراهای کاردینال را بعد از حدود 10 تا 12 هفته در یک آکواریم جدید قرار دهید،زمانی که باکتریهای درون فیلتر فعال میشوند. این ماهی هم میتواند مستعد بیماری لکه سفید باشد.بنابراین اگر لازم است درمان کنید.بسیاری از تتراهای کاردینال با کیفیت بالا توسط تکثیر کنندگان تجاری در جمهوری چک فراهم میشود.

مطمئن باشید که مقدار فراوانی گیاهان بلند باریک در آکواریم وجود دارد.برای اینکه اگر احساس ترس کردند،بتوانند پنهان شوند. ماده ها اغلب بدن چاق تری نسبت به نرها دارند.

تغذیه : این ماهیان همه نوع غذایی را خواهند خورد، اما یک رژیم غذایی گسترده شامل غذاهای خشک ، یخ زده و زنده بهتر است. مطمئن شوید که غذای آنها به اندازه کافی کوچک شده تا بتوانند آنها را بخورند.

ماهی تترا کاردینال که اسم علمی آن در گذشته Cherirodon axelrodi بود، بومی قسمتهای بالایی رودخانه ریونگرو، برزیل و شرق کلمبیا است. این ماهی شاید زیباترین و دوست داشتنی ترین گونه ماهیهای آکوآریومی آب شیرین باشد. این ماهی فعال، صلح جو است و بهتر است که بصورت گروهی و حداقل به تعداد 6 عدد در یک آکواریوم نگهداری شود. ماهی تترا کاردینال مقاوم است و کمتر مورد حمله باکتری ها و بیماریهای معمول ماهیهای آکواریومی قرار میگیرد. غذا دادن به آنها هم آسان است. چون هر نوع غذا به ویژه غذاهای منجمد خشک شده را می خورند.
تکثیر تترا کاردینال چندان ساده نیست و بستگی به مولدین در دسترس دارد. طول آن تا 5 سانتیمتر میرسد. رنگ آمیزی آن تاحدود زیادی شباهت به تترای نئون دارد ولی رنگ قرمز آن درخشانتر است.

قسمت بالایی بدن ماهی تترا کاردینال متمایل به قهوه ای است. و در بخش بالایی طرفین بدن باند درخشان آبی متمایل به سبز دارد. قسمت پایینی بدن قرمز آتشین است و شکم آن سفیدرنگ می باشد.

شرایط محیطی برای تترا کاردینال

آبهای طبیعی که ماهی تترا کاردینال در آن زندگی می کند قهوه ای رنگ و دارای مواد آلی و اسید هومیک حاصله از پوسیده شدن گیاهان است ولی موادمعدنی این آبها کم است. آبهای نرم و تمیز مانده با سختی 2 تا 3 درجه آلمانی (DH با پی اچ 5 تا 6.8) را برتری میدهند.
تشخیص نر و ماده در آنها مشکل و گاهی غیرممکن است. چون رنگبندی و طرح بدن آنها کاملا بهم شباهت دارند. ماهی نر کمی کوچکتر است و دارای سینه ای پهن است و روی باله مخرجی آن، عضو قلاب مانندی که بیشتر کارادینالها دارند، دیده می شود.

برای تکثیر آنها وقتی در شرایط آماده سازی قرار میگیرند. نر و ماده بایستی از هم جدا شوند و غذاهای منجمد خشک شده مثل آرتمیا و کرم توبیفکس به آنها داده شود. در چنین شرایطی، شکم ماهی ماده بیشتر از حد معمول بزرگ و متورم می شود.

تخمریزی ماهی تترای کاردینال :

آکوآریومی که برای تخمریزی ماهی تترای کاردینال مورد استفاده قرار می گیرد، بایستی 20 تا 40 لیتر حجم داشته باشد و هوادهی آن با ملایمت صورت گیرد. آب مورد استفاده بایستی کمی اسیدی و خیلی نرم (با سختی 1 درجه آلمانی) باشد. به آن بایستی به ازاء هر 4 لیتر آب، یک قاشق چایخوری نمک اضافه شود تا از رشد و نمو باکتری ها تا حد امکان جلوگیری شود.

عمق آب داخل آکوآریوم بایستی 10 تا 15 سانتیمتر باشد و در کف آکوآریوم بایستی یک لایه نازک خزه خشک شده یا ماسه برای حفاظت تخمها ریخته شود. درجه حرارت آب بایستی همواره روی 23 تا 24 درجه سانتیگراد ثابت نگهداری شود.
ماهیهای مولد نر وماده (یک جفت) را باید هنگام عصر در آکواریوم ریخت و روز بعد بایستی نور کمی به آن تابانده شود. پیش بینی و مشخص کردن زمان تخمریزی کمی غیرممکن است. نر و ماده به گونه ای بغل هم قرار میگیرند و حدود 200 تا 500 عدد تخم نیمه شفاف، قهوه ای کمرنگ و چسبنده می ریزند که در همه آکواریوم پخش می شود.

پس از تخمریزی ماهی تترای کاردینال بایستی تخمهای بارور شده تا زمان تخم گشایی دور از نور نگهداری شوند. تخم گشایی معمولا 2 روز پس از تخمریزی انجام می شود. پس از خروج نوزادها از تخمها، بایستی کم کم نور آکواریوم را افزایش داد. معمولا روز پنجم شنای آزاد آنها آغاز می شود.

از این پس بایستی حدود یک هفته به آنها انفوزوئر و در صورت عدم امکان تهیه انفوزوئر، زرده تخم مرغ پخته با روشی که برای ماهی جنگجوی سیامی شرح داده شده است داده شود. پس از آن میتوان به آنها نوزاد آرتمیای تازه تخم گشایی کرده داد. رشدونمو نوزادها نسبتا سریع است.

در صورت نگهداری و تغذیه مناسب، پس از رسیدن به سن 9 ماهگی به حد بلوغ خواهند رسید.