خزه رشته ای / Leptodictyum Riparium Stringy Moss

لپتودیکتیوم ریپاریوم خزه رشته ای / Leptodictyum Riparium Stringy Moss

• نوع نگهداری: آسان
• خانواده: Amblystegiaceae
• گونه: Leptodictyum
• خاستگاه: اروپا
• نیاز نوری: زیاد – متوسط
• دما: ۲۰ – ۲۸
• سرعت رشد: سریع
• مقدار پی اچ: ۵ – 7
• نیاز به دی اکسید کربن: توصیه می شود

ویژگیهای لپتودیکتیوم ریپاریوم خزه رشته ای / Leptodictyum Riparium Stringy Moss :

لپتودیکتیوم ریپاریوم خزه رشته ای / Leptodictyum Riparium Stringy Moss یک خزه کم تقاضا و سریع رشد برای مخازن آب سرد و همچنین آب گرم است. تقریباً در تمام جهان، عمدتاً در منطقه آب و هوای معتدل و یکی از رایج ترین خزه های آبی در آلمان یافت می شود. این گونه بیشتر در امتداد آبهای روان، بالا و زیر آب، بیشتر روی ریشه درختان و صخره ها وجود دارد.

در شکل زمینی خود، یک تشک مسطح است، که اغلب با کپسول های اسپور ایجاد می کند. شاخه های غوطه ور آن به صورت افقی یا بهتر است بگوییم در همه جهات رشد می کنند، مانند انواع خزه جاوا. ریزوئید آنها به مواد جامد می چسبد. خزه ها اغلب مرواریدی هستند و حباب های اکسیژن نقره ای زیادی بین برگچه ها آویزان هستند.

خزه رشته ای که به نام Amblystegium riparium نیز شناخته می شود، بی نیاز است، اما در آب های غنی از مواد مغذی و نسبتاً خنک، با نور نه چندان کم، بهتر رشد میکند. افزودن CO2 ضروری نیست اما به شدت رشد آن را تقویت می کند. سختی کربنات بالا را تحمل می کند.  خزه رشته ای به خوبی در محیط تراریوم رشد می کند.

این خزه آبزی با ظاهری تا حدی “ناهموار” خود برای مخازن بیوتوپ عالی است. همچنین می توان از آن در پالوداریوم ها به عنوان خزه بیرون زده در امتداد خط آب استفاده کرد.

معرفی :

در آکواریوم‌شناسی، نام Leptodictyum riparium (یا Amblystegium riparium) معمولاً برای “خزه‌های رشته‌ای” استفاده می‌شود. با این حال، جمعیت L. riparium بومی آلمان ظاهر بسیار متفاوتی دارند حتی زمانی که در شرایط یکسان نگهداری شوند.

آنها – اگر در نور بسیار کم نگهداری نشوند. شاخه های کم و بیش افقی با شاخ و برگ متراکم و مسطح تشکیل می دهند.

عادت رشد این خزه مطابق با توصیف L. riparium در ادبیات طبقه بندی (به عنوان مثال Frahm & Frey 1992) بسیار بهتر از “خزه رشته ای” است که به طور راست رشد می کند. ما بر این عقیده هستیم که “خزه رشته ای” محبوب Drepanocladus aduncus است، نه L. riparium.

خزه رشته ای یا Leptodictyum riparium تقریباً در تمام جهان پراکنده است و علاوه بر خزه بید (Fontinalis antipyretica) احتمالاً رایج ترین خزه آبی در اروپای مرکزی است.

در لبه ها و در مناطق کم عمق آب های راکد یا کم جریان با آب غنی از مواد مغذی رشد می کند و در برابر آلودگی بسیار مقاوم است. L. riparium اغلب در فرورفتگی های بتنی برای اهداف آبیاری، به ویژه در قبرستان ها یافت می شود.

شکل ظاهر شده آن به صورت خزنده روی بسترهای سخت مانند سنگ ها، ریشه درختان و خاکریزهای رودخانه رشد می کند.

در آنجا اغلب اسپورانژیا تشکیل می‌دهد، در حالی که شکل غوطه‌ور شده این خزه شاخه‌های شناور را رشد می‌دهد که به سختی منشعب می‌شوند یا نسبتاً منشعب می‌شوند. Leptodictyum riparium بسیار متغیر است و ظاهر آن بستگی زیادی به شرایطی دارد که در آن رشد می کند.

L. riparium که در طبیعت یافت می شود اغلب با Fontinalis antipyretica (“خزه بید”) اشتباه گرفته می شود. با این حال، برگ های F. antipyretica در سه ردیف طولی روی شاخساره رشد می کنند و هیچ نوار میانی ندارند. اگرچه آنها اغلب از وسط تا می شوند.
برگهای L. riparium به عادت کم و بیش مسطح رشد می کنند (تقریباً دو ردیف طولی تشکیل می دهند) و دارای یک نوار میانی مشخص است که کمی از وسط برگ امتداد می یابد اما به سمت نوک برگ نمی رود. نوک برگ تیز و نوک تیز است، سلول های برگ بسیار بلند و باریک هستند (6 تا 20 برابر بیشتر از عرض).
برگ‌های خزه‌های جنس Drepanocladus کاملاً شبیه به L. riparium هستند، با این حال، سلول‌های alar Drepanocladus (سلول‌های برگ در گوشه‌ها در پایه برگ) بسیار بزرگ‌تر هستند.

این خزه، بسیار متفاوت از “خزه رشته ای” (Drepanocladus aduncus) البته برای مخازن آب سرد بسیار مناسب است، اما در آکواریوم های گرمسیری نسبتا گرم نیز رشد می کند. مانند خزه های جنس Taxiphyllum و Vesicularia می تواند به سنگ ها یا چوب های رانده شده متصل شود که گاهی اوقات با ریشه های خود به آن می چسبد.

با این حال، در بیشتر موارد، رشته های طولانی شناور در آب را تشکیل می دهد. در نور شدید بهتر منشعب می شود و اغلب تعداد زیادی حباب اکسیژن کوچک روی برگ های آن مشاهده می شود.
L. riparium همچنین می تواند در لبه و در مناطق کم عمق حوضچه های باغ نگهداری شود، به خصوص اگر آنها نیمه سایه دار باشند و دارای آب غنی از مواد مغذی باشند.

معرفی و شناخت خزه ها

خزه ها گیاهانی عالی برای افزودن یک منظره طبیعی به آکواریوم های سبز هستند. علاوه بر این، نگهداری از بیشتر آنها آسان است.

خزه ها با رنگ سبز تیره خود تضاد زیبایی با گیاهان ساقه قرمز یا سبز روشن یا پوشش زمین دارند. آنها معمولاً با مواد تزئینی مانند سنگ یا چوب دریفت ترکیب می شوند. خزه‌ها را می‌توان با استفاده از چسب مناسب در شکاف‌های فضای سخت فرو کرد، به چیزی گره زد یا چسباند.

خزه همچنین برای سبز کردن دیوارهای پشتی آکواریوم ایده آل است، زیرا اکثر گونه ها اندام های چسبنده (ریزوئید) را دارند. و در طول زمان رشد می کنند. خزه ها را میتوان در روش کشت خشک و تراریوم استفاده کرد.

انبوه ریز برگ آن مکان های مناسبی برای مخفی شدن حیوانات بسیار کوچک مانند فرزندان ماهی یا میگو فراهم می کنند. با توجه به سطح بزرگی که خزه‌ها با برگ‌ها و شاخه‌های مختلف تشکیل می‌دهند، مکان‌های کلونی‌سازی ایده‌آلی به شکل بیوفیلم برای میکروارگانیسم‌ها ارائه می‌شود.

علاوه بر این، بیوفیلم ها حاوی باکتری های مفیدی هستند. که آلاینده ها را در چارچوب چرخه نیتروژن تجزیه می کنند و در نتیجه کیفیت آب را بهبود می بخشند.