مطالبی درمورد آکواریوم

فروشگاه آکواریوم

ابتدا یک مغازه تخصصی با ماهی های خوب و کارکنان وارد به کار و یاری دهنده را پیدا کنید. این ارزشش را دارد که طوری خرید بروید که هم قیمت ها و هم اجناس را مقایسه کنید. با رفت و آمد مکرر به یک فروشگاه آکواریوم ، شما رابطه خوبی را با کارکنان ایجاد خواهید کرد و اطلاعات بهتری در مورد آکواریوم ،غذا ،کیفیت آب دریافت میکنید.

مطمئن باشید که مغازه تانک های ماهیانش را به خوبی نگهداری میکند و هیچ وقت ماهی را که ناخوش و غیر سالم به نظر میرسد نخرید. از پرسیدن سوالهایی در مورد ماهیان ، گیاهان و تجهیزات نترسید. با دقت اندازه آکواریومی را که میخواهید ، برنامه ریزی کنید (در موردش فکر کنید). حساب کنید که به طور کامل چقدر هزینه برمیدارد. (هر نگهدارنده ماهی را که من میشناسم ، در عرض 6 ماه آکواریم بزرگتری می خواهد).

کودکان احتمالا علاقمند میشوند که در برپا کردن آکواریوم جدید کمک کنند ، اما لطفا به آنها با دقت نظارت کنید ، به خصوص وقتی که با مواد شیمیایی یا تجهیزات الکترونیکی سروکار دارند.

کیفیت آب

کیفیت آب آکواریوم در نقاط مختلف هر کشور فرق دارد ، مقدار اسیدیته یا ویژگی قلیایی ، و بنابراین مقدار پی اچ ، به منبع آب بستگی دارد. در مقیاس پی اچ ، برای ماهی های آکواریومی ، کمترین پی اچ 6 و بیشترین آن 10 است. حد بین 6.8 تا 7 خنثی میباشد.آکواریوم ماهیان باید آبی با پی اچ صحیح داشته باشد. اگر پی اچ نادرست باشد ، ممکن است ماهی نتواند تولید مثل کند. در برخی موارد ، اگر خیلی پایین باشد حتی ماهی خواهد مرد.

بیشتر مواقع ، رودخانه آمازون در آمریکای جنوبی در طرف اسیدی حالت خنثی قرار دارد ، برای مثال ، درحالی که شکافهای دریاچه های دره ریفت (Rift Valley) در آفریقا آب خیلی سختی دارند ، درجه پی اچ آنها هیچ گاه پایین تر از 8 نیست. شرایط  آب مورد نیاز ماهی را که تمایل دارید خریداری کنید چک کنید. هرگز آنها را در ناراحتی یا فشار غیر ضروری قرار ندهید. به عنوان دستورالعمل برای یک آکواریوم خوب ، درجه پی اچ بین 6.6 تا 7.5 باید مناسب باشد. در برخی مناطق ، که آب به عنوان ” آب سبک ” محسوب میشود ، به معنی حالت اسیدی ضعیف است که به علت کم بودن کلسیم یا مواد معدنی دیگر میباشد. اگر صابون در آب شیر به راحتی کف میکند ، شما احتمالا در منطقه ای با آب سبک زندگی میکنید.

آب سخت

آب ” سخت ” از میان لایه های زیرین که اساساً سنگ ماسه یا گچ هستند عبور میکند ، که به آن یک خواصیت پی اچ قلیایی میدهد . آب شیر ممکن است به علت داشتن کلسیم گچی یا ابری باشد. صابون نمیتواند به آسانی در آن کف کند.

2 نوع سختی وجود دارد :

سختی موقت که به علت بیکربنات کلسیم و منیزیوم ایجاد میشود که میتوان آن را برطرف کرد. سختی پایدار (دائمی) که از مجموعه ای از سولفات ها ، مثل کلسیم و منیزیوم در آب ناشی میشود. و نیز کلرید ها که برای پالایش (تصفیه) منبع آب به کار میروند.

اندازه گیری و تغییر مقدار پی اچ

وسایل زیادی مثل :

کاغذ تورنسل ، مواد شیمیایی مایع ، قرص ها و کیت های اندازه گیری الکتریکی با قیمت مناسب برای سنجش پی اچ آب ، موجود هستند. یک فروشنده محلی همیشه مواردی را پیشنهاد میکند و همچنین قادر است نظر خوبی در مورد سطح پی اچ ناحیه ای که در آن هستید به شما بدهد. قبل از اینکه آب را در آکواریومتان قرار دهید ، جوشاندن آب و صبر کردن تا خنک شدن آن ، سختی موقت را ازبین میبرد. تحت هیچ شرایطی نباید آب جوشان یا داغ را در آکواریوم بریزید. سختی دائمی رامیتوان ازبین برد. اما برای ماهیان استوایی ، چنین کاری توصیه نمیشود. اگر احتیاج دارید که سطح پی اچ را بالا ببرید ، کمی بیکربنات سدیم بیفزایید. دائماً چک کنید تا اندازه آن درست باشد. همچنین محلول بافر را میتوان خریداری کرد.

سم ها

ممکن است در آکواریوم شما از پوسیدگی مواد زائد ، تراکم بیش از حد ماهی و فیلتراسیون ناکارآمد ، سموم ایجاد شوند. نیتریت ها و آمونیاک ها حتی در مقادیر خیلی کم میتوانند برای ماهی ها خیلی سمی باشند ، نیتریت ها بافقدان اکسیژن به وجود می آیند. زهرهای خیلی سمی هستند ، حتی اگر غلظت آنها کم باشد.

ترکیبی از مقادیر زیادی آمونیم و پی اچ بالای 6.8 کمک میکند که آمونیاک در آکواریوم ساخته شود. مقدار آمونیم پایین به تنهایی مشکلی ایجاد نخواهد کرد ، اما اگر پوسیدگی مواد زائد ، به همراه تعداد زیادی ماهی در آکواریومتان و زیاده روی در غذا دادن وجود داشته باشد ، آمونیاک افزایش پیدا خواهد کرد. مقدار خیلی پایین آمونیاک ، خیلی سمی است. با قرار دادن تعدادماهی سازگار با اندازه آکواریوم ، و اطمینان از اینکه سیستم فیلتراسیون کارآمد است، میتوان خیلی آسان از این سمها جلوگیری کرد.

سیفون آب

به ماهیها مقدار کم وبه دفعات غذا بدهید. مرتباً آب آن را عوض نکنید ، هر ماه 25 درصد آب را تعویض کنید ، یا به طور بهتر 10درصد آب را هرهفته تعویض کنید. کیت های اندازه گیری به آسانی در دسترس هستند. شما باید به طور منظم و هفتگی کیفیت آب را کنترل کنید. اگر مقدار  خوانده شده خیلی بالا باشد ، فوراً 25 درصد آب را تعویض کنید  و 30 دقیقه بعد امتحان کنید. اگر هنوز مقدار خوانده شده بالاتر از حد نرمال میباشد ، 25 درصد دیگر از آب را تعویض کنید. آکواریوم را از وجود ماهیان مرده یا پوسیده شده پاک نگهدارید.

ماهی ها میتوانند مقاومتشان را درمقابل مقادیر زیاد نیترات ها و آمونیاک ، بالا ببرند. تنها راه کشف این سم ها چک کردن منظم آب میباشد. آکواریوم ها را میتوان با آب چندین منبع متفاوت پر کرد . آب لوله کشی بطور شیمیایی عمل آوری شده تا برای مصرف انسان مناسب باشد. قبل ازاینکه در یک آکواریوم بکار رود ، باید کلرش گرفته شود. متناوباً ، میتوان آن در یک ظرف نگهداری ، برای 24 ساعت هوادهی کرد ، همچنین با این روش مطمئن میشوید که دمای آب با آکواریوم تنظیم شده است.

آب مقطر

آب مقطر راه گرانی برای پر کردن آکواریوم است و مواد معدنی پایه را که ماهی ها به آن احتیاج دارند ندارد. آب مقطر را میتوان در  درصدهای کم برای ماهی های مشخصی در تانک های تکثیر بکار برد. اما اگر در یک منطقه روستایی زندگی میکنید ، آب باران مفید است ، اما بارانهای شهری بطور اجتناب ناپذیری سم های زیادی دارد.آب باران را در یک بشکه چوبی یا پلاستیکی جمع آوری کنید. همیشه اجازه دهید که برای 2 یا 3 ساعت بماند ، آب را از ته آن تخلیه نکنید، بلکه این کار را از بالا یا از فاصله 15 سانتیمتری از ته آن انجام دهید.

آب برکه ها نیز منبع ارزشمند دیگری هستند. اما ممکن است حاوی ارگانیسم های ناشناخته و آفت های مضر باشند ، بنابراین باید خیلی خوب تصفیه شوند.

آب با عبور از یک غشای نیمه تراوا (پرده نیمه نفوذ پذیر) که میتواند بالای 90در صد مواد پایه ای و ناخالصی های آب را بگیرد ، تصفیه میشود که میتواند برای تکثیر و نگهداری ماهیان مشخصی عالی باشد. فرایند تصفیه ، سطح پی اچ را پایین می آورد ، بنابراین باید چک شود.

غذاها و تغذیه

تعداد زیادی غذای قابل دسترسی وجود دارند. خیلی از ماهی ها ویتامین های خاص و مواد معدنی دیگر را به صورت روزانه نیاز دارند ، که با رژیم های غذایی گوناگون میتوانند فراهم شوند. فقط غذاهای پولکی با بهترین کیفیت موجود را بخرید. در حال حاضر امکان تهیه و خریداری غذاهایی که حاوی افزودنی های لازم مثل اسپیرولینا برای ماهیان جلبک خوار، تقویت کننده رنگ برای بوجود آوردن بهترین رنگ در ماهیان و مقدار پایینی از داروها برای نگهداری سلامتی کلی ماهی ها به صورت پولکی در اندازه های مختلف برای ماهی های بزرگتر وجود دارد.

با یک غذای اصلی معمولی شروع کنید و سپس در مورد احتیاجات خصوصی ماهیانتان آگاهی پیدا کنید. 3 یا 4 نوع غذاهای مختلف را در دسترس داشته باشید. فقط با غذای پولکی تغذیه نکنید ، همواره ماهی ، رژیم غذایی متنوع ار ترجیح میدهد.

غذاهای خشک

همچنین غذاهای خشک به صورت دان ، قرص ها یا غذاهای خشک یخ زده در دسترس هستند. غذاهای دان که اغلب برای ماهیان تغذیه کننده از سطح آب و کف خوارها هستند ، اندازه های مختلف دارند که به اندازه ماهی شما بستگی دارد. برخی از دان ها حاوی هوا هستند تا آنها را شناور کند و آنها را برای ماهیانی که دهان به سمت بالا دارند ایده آل می سازد تا از سطح غذا بخورند.

غذاهای دان بدون هوا که برای ماهی های کف خوار مناسب هستند ، به سرعت به ته آب میروند. پس از جذب آب و نرم شدن ، برای خوردن مناسب میشوند. غذاهای قرصی هم بطور معمول ته آب میروند که در این حالت آنها را برای ماهیانی مثل کوریدوراس ها و بسیاری گربه ماهیان دیگر ایده آل میسازد. اگر قادر به تهیه غذاهای زنده آماده ، مثل دافنی ، کرم های خونی ، توبیفکس و لاروپشه سیاه نیستید ، غذاهای خشک یخ زده بسیار مفید هستند.

غذاهای زنده

متاسفانه ، برخی مغازه های آکواریومی به اندازه کافی فروش ندارند که ذخیره غذاهای زنده را تضمین کنند.  بنابراین پیدا کردن ، تهیه کننده این غذاها سخت میباشد. تعداد زیادی غذای زنده قابل دسترسی وجود دارند.  مثل کرم توبیفکس ، دافنی ، کرم های خونی ، کرم های شیشه ای ، لارو پشه سیاه ، میگوی آب شور و میگوری رودخانه ای. همیشه به اندازه ای که ماهیانتان برای یک روز میخواهند از این غذاها بخرید ، مگر این که برای نگهداری از آنها آمادگی داشته باشید. باید برخی از آنها را در یخچال نگهدارید. اضافه کردن غذای زنده به آکواریوم ، یک تغذیه پرهیجان را برای ماهی ها ایجاد میکند. همیشه این نوع غذاها را قبل از این که در آکواریوم قرار دهید با آب شیرین بشوئید. از دادن کرم های شیشه ای تا حد امکان دوری کنید ، چون اگر در آکواریوم شما نوزاد ماهی وجود داشته باشد ، آنها را خواهند خورد.

غذای یخ زده

غذاهای یخ زده احتمالاً  راحت ترین راه غذا دادن به ماهی ها هستند. هم اکنون بسیاری غذاهای یخ زده متفاوت در دسترس هستند که میتوانید آنها را تقریباً به همه نوع ماهی بدهید. بسته های چند غذایی ، بسته هایی هستند که حاوی 4 یا 5 نوع غذا بوده و برجستگی هایی دارند که راحت قابل استفاده میباشند. به این معنی که هر دفعه یک مکعب کوچک (برجستگی) را میتوان مصرف کرد.

غذاهای آشپزخانه

میتوان ماهیها را با سبزی های معین و گوشت در تکه های کوچک تغذیه نمود. ماهیان گیاه خوار و جلبک خوار ، نخودهای باغی پخته را دوست دارند. همچنین برگهای بیرونی بزرگتر یک کاهوی نرم میتواند استفاده شود. آن ها را زیر آب سرد بشویید ، سپس در آب جوشان برای چند ثانیه غوطه ور کنید. با اتصال یک وزنه کوچک به زیر برگ ، میتوان آن را در ته آکواریوم غوطه ور نمود تا ماهیان شما از آن لذت ببرند. ماهیان گوشت خوار از گوشت دل لذت میبرند. مقدار کوچکی را منجمد کنید. برای تغذیه ، فقط به اندازه لازم برای یک بار تغذیه رنده کنید. یخ آن را آب کرده و سپس به مصرف غذاهای ماهی برسانید.

غذاهای دیگر

کرم خاکی برای ماهیهای گوشتخوار بزرگ ، یک غذای عالی میباشد. کرمهای خاکی را باید قبل از دادن به ماهیها تمیز کرد ، بدین صورت که آنها را در زیر گلدانی کم عمق حاوی شیر برای دو دقیقه قرار داده و سپس آنها را با یک حوله کاغذی برای پنج دقیقه دیگر خشک کنید. میتوان کرمهای خاکی را قبل از قرار دادن در یک آکواریوم ، ریزریز کرده و به قطعات کوچک تبدیل کرد.

آرد کرم (کرمهای سفید) ، یک غذای خیلی خوب دیگر است. اما فقط برای ماهیان بزرگتر باید مصرف شود. هر زمان فقط مقدار کمی از آن را مخلوط با غذای دیگر استفاده کنید ، زیرا غذای خیلی چربی هستند و اگر خورده نشوند آب آکواریوم را خیلی سریع آلوده خواهند کرد. جیرجیرکهای زنده ، غذای خیلی خوش مزه ای برای ماهیهایی که بتوانند آنها را بخورند ، میباشند.

هر روز در یک زمان به ماهی ها غذا دهید:

ماهی ها غذا دهنده را خواهند شناخت . بهتر است یک نفر همواره غذا دادن به ماهی ها را انجام دهد.

این کار کمک خواهد کرد که مطمئن شوید که غذای زیادی به ماهی ها داده نشده . همچنین غذا دهنده به درستی خواهد فهمید که چه غذاهایی را ماهی خورده است. اگر بعد از 10 دقیقه هنوز غذایی در تانک باقی مانده است ، در غذا دادن زیاده روی کرده اید. غذا را بیرون بیاورید و از آلوده شدن تانک جلوگیری کنید.