کت فیش کوتوله (اتو)

شناخت و نگهداری کت فیش کوتوله (اتو)

وقتی از کت فیش های مکنده ای مانند انواع پلیکوها نام برده میشود اکثر آکواریوم دارها به یاد یک تمیزکننده و نظافت چی همه چیز تمام خواهند افتاد، حال در اینجا میخواهیم کوچکترین گونه از خانواده کت فیش های مکنده را نیز به شما معرفی کنیم که شاید این گونه برای آکواریوم دارهای گیاهی همان حکم لجن خوار و یک تمیز کننده همه کاره داشته باشد. این گونه که به کت فیش کوتوله یا به نام رایج کت اتو در بازار معروف است یک تمیز کننده همه کاره در آکواریوم گیاهی خواهد بود که اسیب جدی را نیز به گیاهان وارد نخواهد کرد.

نام رایج:

کت اتو، کت فیش کوتوله، کت اتو طلایی، کت فیش دارف ، گربه ماهی مکنده و …

نام علمی:

Macrotocinclus affinis

خانواده:

لوریکاریده (Loricariidae) —>”گربه ماهیان مکنده”

زیستگاه:

جنوب شرقی برزیل

دمای مناسب نگهداری:

۲۱ الی ۲۷ درجه سانتیگراد

پی اچ آب:

۵.۵ الی ۷.۵

حداکثر سایز:

چهار الی پنج سانتیمتر

خلق و خو:

صلح جو

شناخت:

کت فیش کوتوله یا کت اتو یکی از کوچکترین عضو خانواده کت فیش های مکنده است که طول آنها نهایتا به پنج سانتیمتر میرسد، آنها بومی آمریکای جنوبی هستند و در جریان های رودخانه های جنوبی و جنوب شرقی برزیل زندگی میکنند. این ماهی کوچک در اسارت یکی از گونه های مکنده و بسیار دوست داشتنی در امر کنترل جلبک میباشد و برای علاقه مندان به آکواریوم های گیاهی یا به طور کلی هر آکواریومی که گونه های صلح جو در ان نگهداری میشود بسیار ایده ال است. کت فیش های کوتوله(اتو) شب کارند و در طول روز بیشتر در گوشه ای از آکواریوم یا بین گیاهان به استراحت خواهند پرداخت.

نگهداری:

کت فیش اتو مناسب تانک هایی با ماهیان صلح جو است و مانند اعضای بزرگتر خانواده خود نمیتوان با هر گونه ای نگهداری شوند. اکثر علاقه مندان به آکواریوم های گیاهی به دنبال این گونه میروند و از نگهداری آنها در آکواریوم گیاهی به شدت راضی خواهند بود با این حال آنها را میتوان در آکواریوم های کم حجم با گونه های کوچک و البته صلح جوی دیگر نیز نگهداری کرد و به نحوی آکواریوم را نسبت به جذب جلبک و مشکلات کدری شیشه ها یا سنگ ها و …. بیمه کرد. این گونه از کت فیش ها انقدرها به شرایط آب حساس نیستند با این حال تغیرات ناگهانی فیزیکی و شیمیایی آب آنها را از بین خواهد برد همچنین در هنگام انتقال آنها به آکواریوم باید به دقت مراحل آب به آب کردن ماهی را انجام داد تا شوک خاصی به این گونه وارد نشود وگر نه ممکن است پس از چند روز بدون هیچ دلیلی کت فیش خود را از دست بدهید. از نظر اجتماعی نمیتوان گفت ماهیانی وآبسته به گروه هستند و میتوان از چند کت اتو یا به صورت انفرادی از آنها نگهداری کرد. بهترین مکان برای نگهداری این گونه مطمئنا آکواریوم های گیاهی با گیاهان انبوه و کنده های چوبی و همچنین جریان ملایم آب است که تا حدودی تداعی کننده محیط طبیعی آنها باشد با این حال در صورتی که در آکواریوم های غیرگیاهی و فقط-ماهی نگهداری میشوند حتما مخفی گاه ها و کنده های چوبی یا لوله های پلاستیکی پولیکا را برای مخفی شدن آنها درنظر بگیرید.

تغذیه:

غذای اصلی آنها از فیبر کامل یا به عبارتی از جلبک ها تشکیل شده است و در اسارت میتوان از غذاهای قرصی با پایه فیبر بالا استفاده نمود. متاسفانه اکثر نگهدارنده های این گونه یا سایر گونه های مکنده فکر میکنند آنها تنها جلبک و بعضا کثافات آکواریوم!! را میخورند و به غذای دیگری احتیاج ندارند، شاید آنها یک جلبک خوار خبره باشند و مطمئنا غذای اصلی آنها را نیز تشکیل دهد ولی زمانی که غذای کافی در اختیارشان نباشد تکلیفشان چیست؟ مطمئنا کثافت خوار هم نیستند و از مدفوع ماهیان دیگر تغذیه نمیکنند و واقعا توجیهی برای عدم تغذیه آنها وجود ندارد. بارها دیده شده این گونه ها تنها بر اثر گرسنگی و عدم اطلاع نگهدارنده در مورد تغذیه از بین رفته اند.

تشخیص جنسیت:

تشخیص جنسیت در گروه اسان تر است و نرها کمی کوچکتر و قلمی تر(باریک تر) از ماده ها هستند

تولید مثل:

تولید مثل این گونه بسیار سخت است و شاید علاقه مندان به تکثیر این گونه به صورت تخصصی تر نیاز به اطلاعات بیشتری داشته باشند با این حال میتوان به صورت خلاصه گفت آنها همانند اکثر گونه های کت فیش تخم گذارند و تخم ها را روی برگ گیاهان یا در اسارت بر روی شیشه آکواریوم میگذارند. در صورتی که یک آکواریوم با گیاهان متراکم داشته باشید و برای اماده سازی یک جفت نر و ماده از میگوی آب شور و غذاهای قرصی حاوی جلبک استفاده کنید شاید شانس تکثیر آنها را بدست اورید. در صورتی که تخم گذاری صورت پذیرد هچ شدن تخم ها احتمالا دو روز به طول خواهد انجامید و سه روز بعد لاروها قادرند شنای ازاد داشته باشند.

اگر با رویش جلبک مشکلاتی دارید ، وجود این ماهی ضروری است. دائماً غذا می خورند و هر گونه جلبک را از آکواریم پاک می کنند. چون خیلی کوچکند ، منبع غذایی باید دائماً در دسترس باشد ، وگرنه ممکن است از گرسنگی خیلی سریع بمیرند. توصیه می شود که در یک آکواریم ، قرص هایی قرار داده شود تا تولید و رشد جلبک در آکواریم افزایش یآبد.

به هیچ ماهی دیگری آسیب نمی زنند و فقط با ماهیان بزرگی که پرخاشگری می کنند ناسازگارند. هنگام انتقال به آکواریم جدید ، می تواند مستعد بیماری لکه سفید باشد ، اما به آسانی درمان می شود. ماده ها فقط زمانی آمادگی انتخآب جفت دارند ، که شکم آن ها پر از تخم و آماده تولید مثل باشد.