آلاله آبی ، آلاله میوه کرکی ، گیاه پنجه کلاغی

نام علمی : ranunculus trichophyllus

نام فارسی : آلاله آبی ، آلاله میوه کرکی ، گیاه پنجه کلاغی

نام انگلیسی : crowfoot , buttercup

معرفی :

این نوع آلاله معمولاً در آب های کم عمق و یا آبگیرهای فصلی با آب جاری با جریان کند رشد می کند. گیاه زیبایی است و گل های سفید با مرکز زرد رنگ آن در سطح آب گشوده می شود. برای نگهداری مناسب از آن باید نور شدید به آکواریم تاباند و گیاه را در بستر کاشت و همچنین مراقب بود که دمای آب بیش از حد بالا نرود. این گیاه اگر به صورت شناور نگهداشته شود در محل بندها ریشه های نابجایی تولید می کند که می توان از همانجا برای افزایش آن اقدام نمود. این نوع آلاله در بهمن ماه در آبهای اطراف اهواز گل می دهد و نمونه هایی که توسط اینجانب جمع آوری شدند در تمام طول بهمن ، اسفند و فروردین به گل دهی در آکواریم سر باز ادامه دادند. از لحاظ ظاهری این گیاه به گیاه بادبزنی (cabomba) شبیه است. گفتنی است که بر اساس گزارش ها این گیاه به دلیل دارا بودن گلوکوزیدها و الکالوئیدها کم و بیش سمی هستند و گاهی حتی تماس عصاره آنها با پوست سبب تحریک و خوردن آنها سبب مسمومیت می شود. اما در زمان نمونه گیری از این گیاه در شهرهای اهواز و بابل مشکلی برای اینجانب پیش نیامد.

راهنمای پرورش :

بیشترین طول………………….….100 سانتی متر

نیاز نوری………………………………..……شدید

دما(سانتی گراد)……………………………18تا 26

شیوه تکثیر………………….………….قلمه – دانه

سرعت رشد.……………………………….….متوسط

محل قرارگیری…………………………………… عقب

گونه های سازگار :

این گیاه را می توان به همراه گیاهانی مانند چنگال آبی و همچنین نمونه هایی از کریپتوکورین و تیرکمان آبی نگهداری نمود.

پراکنش در ایران :

جنس آلاله در ایران بین 53 تا 55 گونه دارد که برخی از آنها غوطه ور یا آبزی با اندام های هوایی می باشند. به غیر از گونه فوق ، آلاله پا بلند یا مردابی (r.lingua) و آلاله خزنده (r.repens) هم به عنوان گیاه آبزی زینتی چه در آکواریم ها و چه در باغ های آبی نگهداری می شوند. بنابر گزارش گلداشتاین و همکاری (2000) آلاله آبله رو یا r.scleratus که در ایران وجود دارد نیز از دیگر گونه های مناسب برای نگهداری در آبزی دان است.