تیزک ریزه ، تیزک صغیر

نام علمی : najas minor

نام فارسی : تیزک ریزه ، تیزک صغیر

نام انگلیسی : najas , naiad

معرفی :

برگ های زیبای بیشتر گونه های جنس ناجاس حالتی دندانه دار دارند و وجود آنها زیبایی خاصی به آکواریم می بخشد. سرعت رشد آنها مناسب و تکثیر آنها ساده است به طوری که با بریدن بخشی از ساقه و قرار دادن آن در ماسه به همراه مواد آلی به زودی ریشه می زنند. از انبوه گیاهان می توان در مخازن تولید مثل به منظور تخم گذاری ماهیان و مخفی شدن لاروها استفاده نمود. برای نگهداری این گیاهان بهتر است که آب خنثی یا کمی اسیدی در حدود پی اچ 6 تهیه گردد. برخی نمونه های این جنس مانند najas marina که شکل کلی ان گیاهان خاردار خشکی را به یاد می آورد قادرند آب های لب شور را نیز به خوبی تحمل نموده و بنابراین می توان آن را در کنار ماهیانی مانند اسکات و آنجل مونو نگهداری نمود. همچنین از این گونه می توان در باغ های آبی نیز استفاده کرد.

راهنمای پرورش :

بیشترین طول…………………..….40سانتی متر

نیاز نوری……………….……………………شدید

دما(سانتی گراد)……….…………………20تا 28

شیوه تکثیر…………….…….قلمه شاخه جانبی

سرعت رشد.……………….……………….متوسط

محل قرارگیری………………شناور – وسط – عقب

گونه های سازگار :

گیاه تیزک را می توان در کنار نمونه هایی مانند چنگال آبی (ceratophyllum demersum) ، potamogeton pectinatus ، elatine alsinastrum ، myriophyllum ، trapa natans ، nuphar ، chara و انواع دیگر najas کشت نمود.

پراکنش در ایران :

این جنس در ایران سه گونه دارد با نام های najas graminea یا تیزک گندمی ، n.marina یا تیزک معمولی و n.minor یا تیزک صغیر که هر سه دارای ارزش زینتی هستند. نمونه های این گیاهان را می توان در خوزستان ، تالاب بین المللی شادگان ، چهارمحال و بختیاری ، فارس ، اصفهان ، بلوچستان ، گیلان ، مازندران ، گلستان و …. یافت نمود. N.marina به وفور در تالاب پریشان می روید و محلی ها به آن خار ماهی می گویند.